روایت منیژه حکمت از بازخوانی قصه پنهان کاری در فیلم جاده قدیم
تاریخ انتشار: ۱۳ بهمن ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۶۹۷۱۷۸۲
تهران - ایرنا - کارگردان فیلم «جاده قدیم» از آثار حاضر در جشنواره فجر گفت: محور اصلی فیلم من پنهانکاری است که به اندازه تاریخ ایران قدمت دارد اما این مساله در جامعه مدرن امروز، آسیب های بیشتری دارد.
به گزارش جمعه شب خبرنگار ایرنا، منیژه حکت کارگردان فیلم «جاده قدیم» در نشست خبری این فیلم در سی و ششمین جشنواره فیلم فجر افزود: مساله اول این فیلم و تم آن پنهانکاری است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی توضیح داد: مساله دوم موضوع تجاوز است و تا وقتی تمام زنان ایران با صدای بلند اعتراض به تجاوز و وجود آن را در جامعه اعلام نکنیم سونامی پیش می آید که آقایان باید تکلیفشان را مشخص کنند.
کارگردان جاده قدیم ادامه داد: فیلمنامه من خوب و روان بود و ایراد کلی به آن وارد نیست. همه قصه ها از پیوند خوبی برخوردار بودند و بر اساس یک محور قصه پیش می رفت.
کارگردان فیلم جاده قدیم افزود: ما در این اثر حامی مالی نداشته و فقط چند همراه داشتیم و اتفاقا آقای ایل بیگی(معاون پیشین نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی) برای جذب اسپانسر کارشکنی می کردند و رای سرمایه گذار را زدند.
** دهه هشتادی ها برای فیلمسازی موضوعی تازه و جذابند
حکمت تاکید کرد: اگر دختر خانواده که نقش آن را ترلان پروانه بازی کرد در برابر حادثه پیش آمده منعطف است و واکنش خاصی ندارد برای این است که تکلیف این نسل با خود و جامعه مشخص است. من این نسل را بسیار دوست دارم
وی افزود: این این نسل تابو ندارد؛ باهوش است و با مسائل کنار می آید و کارخود را می کند.اتفاقا از دهه هشتادی ها هنوز کسی فیلم نساخته در حالیکه این نسل بسیار جذاب بوده و جای کار بسیار دارد.
کارگردان فیلم جاده قدیم ادامه داد: این فیلمنامه 5 سال پیش در خانه سینما ثبت شده و قبل از اصغر فرهادی و فیلم فروشنده به موضوع تجاوز می پردازد.
وی درباره اهمیت موضوع یادشده تصریح کرد: در مورد تعرض ها هیچ مسئولی آمار مشخصی نمی دهد و پرهیز می کند ولی این حق همه ما است که با شفاف شدن این آمار بدانیم در چه جامعه ای زندگی می کنیم و چه باید بکنیم.
حکمت همچنین گفت که از حضور در جشنواره پشیمانم چون مسئولین باید پاسخگو باشند که چرا 50 درصد بلیت ها را به ارگان ها و دستگاهها اختصاص داده اند.
** فیلمساز مطالبه گرم
حکمت گفت: من حاشیه ای ندارم. در سکوت خبری فیلم جاده قدیم را ساختم اما آدم مطالبه گری ام و 40 سال است که فیلم می سازم. وقتی کوچکترین مطالبه در کارهایت مطرح شود تو متهم به حاشیه می شوی.
این کارگردان یادآور شد:در این فیلم برای کسی نسخه نپیچیدم و شخصیت ها و همه نسل های این فیلم را قبول دارم.
وی در پاسخ به اینکه آیا صداهای زمینه فیلم که چندبار درباره اخبار تلویزیون و اتفاقات هسته ای بود عمدی داشته یا خیر؟ گفت: من دلم نمی خواهد بعد از اینجا برایم دردسر درست شود می خواهم زنده از سالن بیرون بروم.
حکمت وجود پرچم های ایام فاطمیه در این فیلم را به خاطر مصادف بودن آن با نوروز 95 دانست و تاکید کرد: هیچ حذفی در این فیلم صورت نگرفته و فیلمنامه من سانسور جدی نداشت.
** مهتاب کرامتی:بازیگر تجربه گرایی هستم
مهتاب کرامتی بازیگر اصلی فیلم جاده قدیم نیز گفت: پرونده حرفه ایم نشان می دهد تجربه را دوست دارم.
وی افزود: برای رسیدن به شخصیت فیلم هم من و هم خانم حکمت تحقیقات مفصلی داشتیم و جزء اولین بازیگرانی بودم که به فیلم پیوستم.
کرامتی تاکید کرد: موضوع فیلم افراد بسیاری را در جامعه شامل می شود و برایم اهمیت داشت.
وی یادآور شد: در یک جمع صمیمی کار کردیم و این فیلم برخورد نسل های مختلف را با یک موضوع نشان داد.
علیرضا غفاری و ترلان پروانه نیز که در این فیلم بازیگران مکمل هم بودند به صمیمیت جمع عوامل فیلم و هدایت خوب منیژه حکمت و حضور مهتاب کرامتی در فیلم برای دستیابی به درک درست از نقش و ارائه آن اشاره کردند.
جاده قدیم فیلمی به کارگردانی و تهیه‌کنندگی منیژه حکمت محصول سال 1396 است. «جاده قدیم» چهارمین فیلم سینمایی حکمت در مقام کارگردان پس از 10 سال دوری است. حکمت با فیلم سینمایی «جاده قدیم» تنها بانوی فیلمساز حاضر در بخش سودای سیمرغ سی و ششمین جشنواره فیلم فجر است.
این فیلم داستان زنی کارمند را روایت می‌کند که شب عید نوروز با مشکلاتی روبه رو می‌شود.
سی و ششمین جشنواره فیلم فجر از دوازدهم تا بیست و دوم بهمن به دبیری ابراهیم داروغه زاده برگزار می شود.
شبد**فراهنگ**3079**1010
گزارش: علی اسدی** انتشار:حسن معظمی
منبع: ایرنا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۶۹۷۱۷۸۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
(تصاویر) خیابانی که قرار بود شانزلیزه ایران شود
خیابان لاله‌زار قدمتی به درازای تاریخ پایتخت دارد. زمانی تنها یک باغ خارج از حصار شاه طهماسبی بود و به مرور به یکی از شلوغ‌ترین و پررفت‌وآمدترین خیابان‌های تهران تبدیل شد.
روزگاری لاله‌زار مدرن‌ترین خیابان تهران نام داشت و بسیاری از اولین تجربه‌های مدرنیته را در حافظه خود ثبت کرده است. زمانی نیز به‌عنوان خیابان فرهنگی تهران قدیم از آن یاد می‌کردند.
شواهد امر می‌گوید که لاله زار باید پیش از سال ۱۱۹۰ خورشیدی به وجود آمده باشد. در عصر قاجاریه، این باغ مکان تفریح و تفرج پادشاهان به حساب می‌آمد و در سال ۱۱۵۴ خورشیدی و دوران فتحعلی‌شاه قاجار نیز، باغ لاله زار را محل سکونت رییس هیئت اعزامی ناپلئون بناپارت در نظر گرفتند. با توسعه شهر تهران، این باغ و اراضی اطراف آن نیز جزئی از محدوده پایتخت شد و روند رو به رشد خود را با سرعت پشت سر گذاشت.
سال ۱۲۵۲ خورشیدی و در عهد ناصری، ناصرالدین شاه در سفری به فرنگ، از تماشای خیابان شانزلیزه پاریس به وجد می‌آید. در بازگشت او، باغ لاله زار ۹۰ هزار تومان فروخته می‌شود و مسیری از میان این باغ می‌کشند تا خیابانی به سبک خیابان‌های اروپایی و شبیه شانزلیزه پاریس، در طهران آن روزها ساخته شود.
اولین سیم تلگراف را از باغ لاله زار کشیدند، اولین چراغ گاز تهران قدیم را در شب‌های لاله زار روشن کردند، اولین سالن سینما و اولین مغازه گل فروشی هم در همین خیابان افتتاح شد.
یک خط واگن اسبی، برای گشت‌زنی در خیابان لاله زار تدارک می‌بینند. «محله دولت» نیز در غرب باغ لاله زار، به‌عنوان جدیدترین محله مسکونی تهران، یکی از زیباترین و مصفاترین کوچه باغ‌ها و از مرغوب‌ترین اراضی شهر معرفی شد.
در دوران مشروطه، لاله‌زار اوج رونق و شکوفایی خود را پشت سر گذاشت و تا پایان عصر قاجاریه نیز، یکی از مهم‌ترین نقاط گردشگری پایتخت بود. در پایان عصر قاجار و اوایل دوره پهلوی نیز، خیابان لاله زار یا «شانزه‌لیزه تهران» نماد نوگرایی و هنر ایران را بر پیشانی داشت. خیابانی که ترکیبی از هنر و تجارت را در دل خود جای داده و تئاترها، سینماها، رستوران‌ها و ویترین مغازه‌های مختلف آن، رفت و آمد بسیاری را در این خیابان رقم می‌زد.
امروزه از آن لاله زار طهران قدیم تنها «خانه امین‌السلطان» یا «خانه و باغ اتحادیه» باقی مانده که خوشبختانه از دام تخریب رها شده و به دست مرمت و بازسازی رسیده است. خیابان لاله‌زار قدیمی که امروزه به آن قسمت جنوبی لاله‌زار می‌گویند، حد فاصل خیابان جمهوری تا میدان توپخانه را شامل می‌شود؛ میدانی که خود داستان‌های شنیدنی در خاطر دارد.
مسمومیت ۲۹ پزشک با مشروبات الکلی تقلبی در شیراز